Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος ως πολιτιστικός οργανισμός έχει ως σκοπό τη συγκέντρωση, την αποκατάσταση, τη συντήρηση και την προβολή της ιστορικής και αισθητικής μνήμης που έμμεσα ή άμεσα έχει αποτυπωθεί πάνω στην ευαίσθητη επιφάνεια τουκινηματογραφικού φιλμ.
Μέσα από την αφίσα, τη φωτογραφία και ταπρογράμματα που μοίραζαν οι ταξιθέτριες στους κινηματογράφους μπορεί κάποιος σημερινός θεατής να παρακολουθήσει όχι μόνο τη θεματογραφία του κινηματογράφουμας αλλά και τα ρεύματα και τις επιδράσεις που δέχθηκε στον ιδεολογικό καιαισθητικό τομέα.
Στην Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και με την αύξηση της Ελληνικής κιν/φικής παραγωγής, από τα ατελιέ καλλιτεχνών όπως του Νίκου Νικολαΐδη, τουΓιώργου Βακιρτζή, του Στέφανου Αλμαλιώτη, του Σπύρου Βασιλείου και άλλων, βγήκαν μακέτες κινηματογραφικών αφισών που έξω από το διαφημιστικό-πληροφοριακόπροορισμό τους, σήμερα φυλάσσονται ως πίνακες σε πάρα πολλά μουσεία.
Προσαρμοσμένη στα λαϊκά επιτάγματα, ηεικονογραφική σύνθεση της κιν/φικής αφίσας έχει ένα μόνο σκοπό: να συγκινήσειτον απλό άνθρωπο και να τον εισάγει εικαστικά στα μυθοπλαστικά δρώμενα του έργου. Σκοπός απώτερος του σχεδιαστή τηςαφίσας είναι να κεντρίσει το συναίσθημα του απλού ανθρώπου τονίζοντας αναπαραστατικά τα στοιχεία εκείνα της δράσης της ταινίας που πιστεύει πως θαγίνουν πόλοι έλξης του μελλοντικού θεατή.